Als manager stelde ik mezelf niet vaak de vraag: ‘Larinda, hoe hou je het vol?’. De laatste jaren verandert dit. Halverwege de week van de hoogbegaafdheid in maart 2024 voelde ik dat ik mezelf deze vraag moest stellen want ik kan veel, maar niet alles. Het antwoord ontvouwde zich op een organische wijze. Hoe dit proces van luisteren naar je gevoel in afstemming met je ratio mij hielp deel ik ter inspiratie in dit blog. Laat je door dit blog inspireren tot het maken van jouw eigen keuzes.
Ik ben enorm bevlogen om meer kennis te verspreiden over hoogbegaafdheid. Naast gesprekken met mijn cliënten staan er in mijn agenda in deze week van de hoogbegaafdheid drie webinars. Het gaat daar over stress en het effect bij hoogbegaafdheid, executieve functies als bottleneck bij intelligentietesten en voorspeller van stress, wat er gebeurt als je onbegrepen bent opgegroeid met de zeven sleutels voor persoonlijke groei.
Ik leg ook heel wat kilometers af, onder andere voor een bijdrage aan het symposium ‘Rijk aan Talent’ dat verschillende ministeries in Den Haag organiseren. Ook het landelijk netwerk Hoogbegaafdheid in het Hoger onderwijs (Zwolle) vroeg mij om een workshop over de toepassing ACT in het hoger onderwijs te geven, en de openbare bibliotheek in Nijkerk nodigde mij uit voor een interview over mijn boek Had ik dit maar eerder geweten over ACT & hoogbegaafdheid.
Als kers op de taart wil het Algemeen Dagblad mij interviewen en moet het artikel: Veel volwassenen weten niet dat ze hoogbegaafd zijn, de volgende dag gepubliceerd worden. Het interview en de redactie kost me extra tijd.
Mad in the Netherlands wil het artikel De impact van hoogbegaafdheid ook deze week plaatsen. En voor het blad LoopbaanVisie schreef ik een artikel met de titel: ‘Hoogbegaafdheid: het stigma voorbij’. De redactie wil deze week mijn visie op hun redactie horen, dus daar ga ik ook mee aan de slag.
Al met al wordt er een behoorlijke aanslag op mijn veerkracht en executieve vaardigheden gedaan. Plannen, prioriteren, doelgericht handelen, taakinitiatie, emotieregulatie, stresshantering en flexibiliteit vraagt energie en zelfzorg.
Je kent het vast wel. Soms lukt het niet om iets vorm te geven en op het allerlaatste moment krijg je het beste idee en staat er binnen zeer korte tijd een dijk van een presentatie, analyse of rapport. Zo ook bij mij. De ACT workshop voor de Stichting Netwerk Hoogbegaafdheid in het Hoger Onderwijs kreeg steeds geen definitieve vorm. Totdat ik uit Den Haag wegrijd. In één keer zie ik de workshop voor me en zet ik hem ’s avonds in elkaar.
Donderdagochtend voel ik dat ik niet de energie heb zoals anders….. Teveel indrukken? Te laat naar bed? Te lange reistijden? Ik weet het niet, maar ik neem me voor: als dit zo blijft volg ik niet het hele programma tot 17 uur. Lopend door de Hogeschool Windesheim merk ik dat ik weer op mijn oude 150% energieniveau zit. Ik krijg weer nieuwe energie van de inspirerende mensen en de sprekers. Mijn workshop is een succes; de sfeer is fijn, ik kan veel kennis delen en er is veel interactie in woorden en daden. Want ACT is vooral doen! Maar na de workshop weet ik het: ik wil luisteren naar mijn gevoel en na de lunch vertrekken. Het is tijd voor grenzen aangeven en zelfzorg.
Met de zon op mijn gezicht rijd ik, intens genietend van het ontluikende Veluwse bos op huis aan. Ik heb de keuze: óf direct naar huis gaan en daar gaan relaxen/een dutje doen, óf een eind wandelen in de polder. Op mijn gevoel kies ik voor het laatste.
Met enige kramp in mijn maag vanwege het oranje benzinelampje, rijd ik naar het de parkeerplaats in de Arkemheenpolder. Als ik op de modderige aarde stap voel ik direct een heerlijk vrij gevoel. De frisse polderwind waait door mijn haren en de fluitende vogels voelen vertrouwd. De temperatuur van achttien graden is een streling voor mijn lichaam. Heerlijk! Wat ben ik blij met mijn keuze en trots op mezelf dat ik mijn grenzen aangaf.
Met de wind in mijn rug overpeins ik mijn verleden als manager. Ik had vaak veel drukke dagen. Je kent het vast wel: vergadering op vergadering en veel overleggen met verschillende partijen. Reuze interessant allemaal, maar ook intens om te verwerken.
Als ik toen, de kennis van nu had, had ik regelmatig thuisgewerkt en meer ontspanning genomen. Want ik ik weet, dat ik nu eenmaal meer tijd dan anderen nodig heb voor verwerking en tijd voor mezelf. Als ik in balans ben presteer ik meer in minder tijd. Ik herken dit ook bij mijn cliënten. In de gesprekken concluderen we samen dat zelfzorg de sleutel tot succes is. Hoe die zelfzorg eruit ziet is per persoon verschillend. Als je goed voor jezelf zorgt ben je flexibeler, innovatiever en ook gezelliger op het werk en thuis.
Met veerkrachtige pas wandel ik over de dijk. Links het water en rechts de uitgestrekte polder. Wat geniet ik…. totdat….. mijn telefoon gaat. Een jobcoach vond mij via internet en vraagt hoe hij zijn hoogbegaafde cliënt aan werk kan helpen. Ik hoor dat hij hard werkt en dat de cliënt op hem leunt en afwacht. Ik spiegel hem door te vragen of het zweet op de juiste rug staat. We praten door over zijn professionele handelen. Ik geef hem wat praktische tips en hij sluit het gesprek af met de woorden: ‘je hebt me bijzonder goed geholpen, ik heb veel stof tot nadenken‘. Tja, ook al wordt mijn wandeling door een telefoontje onderbroken, ik voel -door iemand te inspireren en aan het denken te zetten- weer nieuwe energie stromen. Mijn van nature goed aangelegde en ontwikkelde analytische, reflecterende en confronterende talent kon zich uitleven!
Na deze powerboost loop ik tegen de wind in terug door het groene modderige grasland. Met grote stappen probeer ik mijn lichtblauwe sneakers schoon te houden, wat niet helemaal lukt. Ik sta stop bij het vrolijke madeliefje dat zich een weg baant tussen de groene graspollen. Ik voel dat ik leef en ben echt in het hier en nu. Terwijl ik over de polder uitkijk voel ik de aarde en geniet van de tjilpende vogels. Het leven is goed, in al z’n eenvoud.
Je houdt een hectisch leven vol door:
Als ik van de parkeerplaats wegrijd bonken de kleiklonten tegen mijn wielkasten. Het geluid doet mijn vrijheidsgevoel stromen. Hier voel ik me thuis, hier geniet ik van. Voor mij is de polder een plek waar ik tot rust kom om te blijven focussen op wat ik belangrijk vind: mijn gezin, man en de gesprekken met hoogbegaafde volwassenen om hen te empoweren het beste uit hun leven te halen.
Denk je nu: ‘dat klinkt ideaal en dat doe je goed Larinda’? Maak je geen illusies, want na een heerlijk kopje verse thee maak ik op mijn gemak een mooi cadeautje van de vijf bestelde boeken Had ik dit maar eerder geweten over ACT & hoogbegaafdheid. Ik hang mijn fietstas aan mijn fiets en rijd naar het postkantoor bij de Intratuin. Mijn fiets parkeer ik tegen de muur en met een zwaai pak ik mijn fietstas. Maar hé, wat voelt die licht! Wat blijkt? Mijn tas is leeg……. Ik frustreer me niet, accepteer de situatie en fiets weer naar huis.
Op de tafel staat de doos met boeken. Hij lijkt mij toe te lachen alsof hij met een knipoog willen zeggen: ‘Je bent toch nog niet helemaal in het hier en nu Larinda….., je bent toch weer aan het vooruit denken’ ;-).
Wil je hoogbegaafdheid als verrijking zien? Investeer in coaching. Hoe?
Larinda Bok
Corlaerstraat 24
3863 ZD Nijkerk
Hoogbegaafd& jezelf blijven
© Hoogbegaafdexpert | website door Buro Staal
Als je je wilt verdiepen in de zelfbeeld- en persoonlijkheidsontwikkeling van mensen met kenmerken van hoogbegaafdheid, zelf betekenis wilt geven aan je leven of als je hulpverlener bent en je cliënten meer wilt leren over hoogbegaafdheid, dan is dit boek een waardevol instrument.